بخش 9- مبحث تکنیک

بخش 9- مبحث تکنیک

تمرین 24: طراحی حجم پردازی با قلم و مرکب

در برنامه شماره 9 پز طولانی مدت را به طراحی با قلم و مرکب اختصاص بدهید. در صورت دوست داشتن قلمی انتخاب کنید که از قلم قبلی نوک آن باریکتر باشد و نسبت به قبل با دقت بیشتری کار کنید و چندین ساعت روی یک طراحی وقت صرف نمائید. این تمرین را می توانید با تمرین شماره 22 ترکیب نموده و چندین طراحی از قسمتهای مختلف بدن بکشید.در این تمرین از شما خواسته می شود تنها وزن و سنگینی بدن و جلو و عقب رفتن آن را نشان بدهید. این را می توان با هر نوع حرکتی از قلم خواه چرخشی خواه متقاطع خواه زمخت و ظریف اجرا نمود زیرا نحوه استفاده از قلم به میل شما بستگی پیدا می کند.

	الف	ب	ج	د	ه
نیم ساعت	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)
نیم ساعت	تمرین7 طراحی حجم پردازی با کنته یک طراحی	تمرین13و24 طراحی حجم پردازی با مرکب یک طراحی	تمرین18 طراحی سریع از خطوط محیطی 3 یا 5 طراحی	تمرین23 مطالعه 10 دقیقه ای از فرم سه طراحی	تمرین25 طراحی پشت به مدل یک طراحی
ربع ساعت	تمرین8 طراحی از حفظ (*15 طراحی)	تمرین9 طراحی از حرکت و عمل 5 طراحی	تمرین8 طراحی از حفظ (*15 طراحی)	تمرین10 طراحی از پز توصیفی (6 طراحی)	تمرین20 طراحی از  حالت اعضا بدن (15 طراحی)
ربع ساعت	استراحت	استراحت	استراحت	استراحت	استراحت
نیم ساعت	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)	تمرین2 طراحی از حالت (25 طراحی)
یک ساعت	تمرین 13 و24 : طراحی حجم پردازی با مرکب (1 تا 4 طراحی )

هر روز کمپوزیسیونهای یکروزه را تمرین کنید(تمرین 14)

در طراحی نیم ساعته احتمالا لزومی ندارد مانند قبل طراحی را کاملا سیاه کنید. تعداد خطوط ممکن است کمتر باشند ولی در رابطه با حس کردن فرم و حرکت فرم و همچنین برجستگی ها و فرورفتگیهای آن باید با بیشترین سرعت کشیده شوند. بعبارت دیگر ممکن است مقداری از احساس حالت حرکت در طراحی نیم ساعته شما خود را نشان بدهد. بر روی کل بدن به یکباره کار کنید.

اگر از روی اشیاء طراحی می کنید ممکن است خود را به طراحی از یک شی واحد محدود نمائید. ولی برای احتراز از اینکار چند شی را در کنار هم بچینید و طوری از آنها طراحی کنید که کار شما چندین ساعت طول بکشد. هر چیزی را که در اطراف می بینید آنهارا جمع آوری نمائید

مثال: 1) قطعه بزرگ کاغذی که تا شده و چین دار باشد , چرخ گاری , زنجیر ,چرخ گوشت .

2)سنجاق قفلی بزرگ , صفحه گرامافون , کرکره پنجره, جا یخی, لامپ رادیو, به مغازه و آشپزخانه و آشغالدونی بروید و هر چیزی می بینید گردآوری کنید. عمل قرار دادن اینها در کنار هم ممکن است منجر به تمرین حالت شود. آنها را طوری با هم ترکیب کنید که در مجموع حرکتی کلی در آنها احساس گردد.

بمدت سه ساعت طبق برنامه 9 الف طراحی کنید

تکنیک: هر شاگردی می تواند در ظرف مدت کمی به تکنیک  مسلط و با وسیله آشنا شود ولی این مسله نمی تواند جای یک مطالعه را پر کند . هرکسی می تواند رنگ آمیزی را یاد بگیرد و شاید آن کسی که کمتر هنرمند است سریعتر و زود تر به کیفیت سطحی آن نائل آید و مهارتی بدست آورد که بر روی درک واقعی سرپوش بگذارد ولی نقاشی و رنگ آمیزی همانا داشتن ذوق هنری است.

تکنیک بایستی آموخته شود و آنهم نه بعنوان هدف بلکه چیزی که به بیان فردی مربوط می شود و یا وسیله ای باشد که در خدمت هدف قرار بگیرد . نمی توان تکنیک را از بیان جدا کرد و بیان همان تکنیک است.

تسلط فیزیکی در نقاشی  یعنی اطمینان , و خود در نتیجه تمرین زیاد با وسائل نقاشی بدست میآید. عمل خلقت هنر در نتیجه تمرین با وسائل هنری حاصل می شود ولی تمرین و وسیله دو چیز متفاوت هستند. ارتباط صحیح آنها حاصل تاکیدی است که روی تمرین می شود.

 تمام آنچه  را که شما در تکنیک طراحی به آن احتیاج دارید به نحوه دیدن بستگی پیدا می کند. یعنی فهمیدنی که صرفا به احساس وابسته است. اگر سعی کنید که با روشهای کهنه و نوی که سیستم مکانیکی طراحی را شرح داده و شروع به دیدن  کنید از درک انگیزه اصلی محروم خواهید شد. در اینصورت طراحی شما یک دیاگرام بدون معنی از آب در خواهد آمد و وقتی را که صرف آن نموده اید کلا به هدر رفته است.

بازیگر نمایشی که زیاد تمرین می کند دچار اشتباه می شود و این باین علت نیست که فاقد تکنیک است. بلکه باین علت است که او در احساس واقعی هنر تمرین باندازه کافی ندارد. در واقع علاقه او به تکنیک باعث شده که قدرت طبیعی او از نظر احساس  نابود بشود و اینهم باین علت است که وی در ابتدا مسیر غلطی را  انتخاب کرده است . منظور من از مسیر غلط این است که وی د رتمرین بجای اینکه بطرف زندگی برود و مشتاقانه طبیعت را از طریق قدرت حسی ببیند به تکنیک روی آورده است.

بمدت سه ساعت طبق برنامه 9 ب طراحی کنید.

اغلب هنگامی که حس می کنید وسیله را تحت کنترل در آورده اید د رواقع وسیله است که شما را تحت کنترل خود در آورده است. پس در اوایل کار عاقلانه نیست کلا خود را دربست تسلیم ی وسیله بخصوص بکنید. زیرا بعدا هر نقاش پس از کسب تجربه کافی با وسایل مختلف  آن وسائلی را بر میگزیند که با روش کار کردن و خلق و خوی و بیان او بهتر سازگار باشد. هر چقدر از سن نقاش بگذرد طبیعتا به تکنیکهایی روی میآورد که نتایج بهتری از انها می تواند بگیرد, زیرا این یک امر عادی است. او لازم میداند که انرژی بدنی خود را ذخیره نماید و علاقمند میگردد تا انرژی هنری از خود بر جای بگذارد. بنابراین زمان تجربه همان دوران جوانی است. برای شما حالا پرداختن به انجام کاری با روش مخصوص صحیح نیست. شما نمی توانید بگوئید این روش من است و یا من اینکار را با این روش بهتر انجام میدهم. شما بدون اینکه سایر روشها را تجربه کرده باشید نمی توانید این حرف را بزنید. منظور من از تجربه روش , تجربه ای نیست که در یک یا دو هفته صورت بگیرد بلکه سالها طول میکشد.

نقاشان بزرگ حتی روش بخصوصی ببرند که مخصوص خود آنهاست باز هم از تجربه سرباز نمیزنند. مثلا تی سین تا آخر عمر طولانی خود به کار برد تکنیکهای  مختلف پرداخت  رنوارنیز هرچه به عمرش افزوده  می شد به تجربیات خود بیشتر می افزود. البته اینها باین معنا نیستند که نقاش آگاهانه در صدد تغییر دادن تکنیکهای خودش است بلکه او موضع خود را نسبت به رنگ و فرم که در واقع موضع زندگی است تغییر میدهد و در نتیجه تکنیک او نیز تغییر می کند. ولی اگر تحت قید و بند تکنیک خود باقی مانده بود پیشرفت  او بکلی متوقف می شد. مقید شدن به تکنیک  باعث  رکورد در کار می شود.

طبیعتا هنگامی که کار می کنید به روش خودتان بیشتر دلبستگی دارید ولی نباید هدف اصلی را فراموش نمائید و این هدف همان تجربه ای است که در مورد وسائل به تجدید تجربه از ۀنها می پردازید. یکی از خصوصیات بد جنبه  تجارتی دادن بکار این است که هدف بیشتر یک تابلو خواهد شد نه یک تجربه . بهمین ترتیب کار یک آماتور آگاه که فن را نیمه کاره یاد می گیرد همین عیب را دارد . شاگرد جدی کسی است که بخاطر افتخار پیشرفت و تعالی قدم بجلو میگذارد.

 بمدت سه ساعت طبق برنامه 9 ج طراحی کنید

بعضی از شاگردان تصور میکنند که مقدار پولی که جهت شهریه داده اند براستی سیستمهای طبقه بندی شده آموزشی  را خریده اند. اینگونه افراد میل دارند که به انها گفته شود که چگونه تابلوی بخصوصی را نقاشی کنند ولی د راین کتاب من سعی کرده ام فکر را بیشتر از روش در کار تقویت نمایم . من وسائلی را که مورد استفاده قرار میدهید و یا موضوعاتی که از روی آنها کار می کنید و همچنین زمان لازم را برای اجرای آنها مشخص نموده ام. بنظر من این تنها راهی است که من برای شما مشخص کرده ام و شما بایستی علاقمند بشوید تا مغز خودتان را بکار بیندازید و نتایج را خودتان بدست آورید.

 بهنگام طراحی , هر موضوعی  یک مسله منحصر بفردی بوجود میآورید و احتیاج به مشاهده ای دقیق و زیرکانه دارد. من سعی نمی کنم که به شما یاد بدهم چگونه به چند مسله بخصوص تسلط پیدا کند بلکه اصولی در فکر شما ایجاد می کنم که بر پایه آن در آینده بکار خوید پرداخت, ولی گاهی هنگامی که من می بینم شاگردی با اشکال زیاد به کوشش می پردازد نمی توانم از نشان دادن راه حل به او خود داری نمایم. ولی من از تجربه فهمیده ام که اگر بتوانم خودم را مجبور کنم تا چنین شاگردی را تنها بگذارم, همین اشکال را نیز عاقبت خودش حل خواهد کرد و این کوشش خودش , بیشتر از آنچه من باو داده ام دارای ارزش می شود.

سعی نکنید فرمول وار یاد بگیرید ولی حساس باشید و هر چیزی را عمیقا حس نمائید و سعی هم نکنید که به تکنیک بخصوصی مسلط شوید. افرادی  پیشرفت کرده اند که خود را تسلیم وسیله ننموده اند. قوانین تکنیک ها را افرادی دنباله رو از روی کارهای افراد پیشرفته تهیه نننموده اند. شما هنگامی خوب نقاشی می کنید که بتوانید فراموش کنید که دارید نقاشی می کنید. هنگامی که از وسیله خود آگاهی پیدا می کنید کارتان مشکل می شود ولی وقتی حواستان تماما جذب مدل می شود کار کردن با وسائل بیشتر و بیشتر ساده میگردد. بنابراین رمز موفقیت در همین است.

اگر منهای کوشش خود را در مورد اجرای یک طراحی بعمل آورده اید, خود کافیست و کار هیچکس در دنیا به پای آن نمیرسد. ولی طراحی خوب امروز شما به پای طراحی خوب یکسال بعد نمیرسد. امید من این است که بعد از دو سال طراحی باز هم کارهای بهتری را انجام بدهید

بمدت سه ساعت طبق برنامه 9 د طراحی  کنید.

برگرد به فهرست کتاب